چشمها را باید بست !

یکی از مهم ترین مزاحمهای خواب راحت برای انسان همان چیزی است که اغلب از زبان همدیگر می شنویم : وجدان ؛ خصلتی شگفت آور که منحصر به – اکثرـ آدمهاست و خواب و بیداریش رابطه مستقیمی با خواب و بیداری انسان دارد . زیاد شنیده ایم که برخی از وجدانهای متأسفانه بیدار همانند پشه ای مقاوم در برابر انواع حشره کشها ، مزاحم خواب هم نوعان عزیز می شوند. البته از آنجا که ما انسانها موجودات سازگاری هستیم خوشبختانه برخی از هم نوعان سرانجام توانسته اند با بریدن سر وجدان جلوی پای مصلحت برای همیشه از شر آن خلاص شوند اما هنوز کم نیستند کسانی که تا رسیدن به این نقطه راه زیادی در پیش دارند. ویروس خطرناک "وجدان بیدار" این روزها همپای آنفلوآنزای نوع آ ، در این مملکت شیوع پیدا کرده و هم وطنانی که از واکسن مصلحت اندیشی ـ که از قضا کمیاب هم نیست ـ استفاده نکرده اند را بدجوری بی خواب کرده است . از آنجا که این ویروس ، ویروس پرسر و صدایی است یکی از راههای شناخت آن ، سکوت آخر شب در رختخواب است ، زمانی که گوشهایمان از سکوت لبریز است بهترین زمان برای تشخیص وجود اوست.

* پی نوشت طولانی : از زمان انتشار خبر تجاوز به متهمان ومجرمان در زندانهای کشور مدتی می گذرد. من به صحت و سقم آن آگاهی کامل ندارم و درست نمی دانم ـ و مهم هم نیست که ـ هدف راویان این خبر چیست اما این را خوب می دانم که خفه کردن صدای آنها خفه کردن صدای وجدان یک ملت است ، وجدانی که امروز بیدارتر از گذشته است و ممکن است فردا بیدارتر از امروز هم باشد. وجدان را نمی توان و نباید فدای مصلحت کرد زیرا ارزش توجه انسانی به این مسئله به مراتب مهم تر از ارزش توجه سیاسی به آن است. روزی که پرده از حقیقت برداشته شود و ابهامها برطرف شوند روز هر چیزی که باشد یقیناً روز سکوت نیست. آن روز سکوت عین خیانت است. کسانی که امروز دستهایشان را روی چشمهایشان گذاشته اند فقط دیدن واقعیت را به تأخیر انداخته اند. فاصله آنها تا حقیقت به اندازه گشودن پلکهایشان است.
* پی نوشت کوتاه : بی تفاوتی به نظر من گاهی مترادف با بی وجدانی است.